انروفلوکسازین آنتی بیوتیک بسیار مهمی است که سالانه در صنعت طیور کشور ایران مصرف بسیار زیادی دارد و باقیمانده این دارو در تخم مرغ های تولیدی می تواند باعث مشکلات عدیده ای شود. در این مطالعه تعداد 40 مرغ تخمگذار ن‍‍ژاد لگهورن مورد بررسی قرار گرفت. مرغها به طور تصادفی به 4 گروه ده تایی تقسیم شدند. درگروه اول، دوم و سوم به ترتیب به میزان2mg/kg ،10mg/kg و 5mg/kg  داروی انروفلوکسازین به روش داخل عضلانی به هر مرغ تزریق شد. گروه چهارم هم به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. همه پرندگان به مدت 7 روز تحت آزمایش قرار گرفتند. در روزهای 1 تا 7 آزمایش و 3، 6 و 9 روز پس از آخرین تزریق، تخم مرغهای تولید شده گروه های چهار گانه جمع آوری شد و مورد آزمایش قرار گرفت. نمونه ها توسط دستگاه کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا (HPLC) مورد آنالیز قرار گرفتند. نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که در اثر افزایش دوز تزریقی انروفلوکسازین، میزان باقیمانده این دارو در تخم مرغ ها افزایش یافت. علاوه بر این میزان باقیمانده دارویی در پایان تزریقات (روز هفتم) در هر سه گروه به بیشترین غلظت رسید. همچنین میزان باقیمانده دارویی در تخم مرغ ها در روز نهم پس از اتمام تزریقات در هر سه گروه به صفر رسید. ولی در روز سوم و ششم در گروه سوم و در روز سوم در گروه دوم باقیمانده داروی انروفلوکسازین قابل تشخیص بود. در نهایت، می توان این گونه نتیجه گیری کرد که احتمالا هر چه میزان دوز تجویز شده داروی انروفلوکسازین برای درمان یا پیشگیری گله بیشتر باشد بایستی زمان آخرین تجویز دارو تا برداشت تخم مرغ ها افزایش پیدا کند تا تمام دارو دفع گردد و میزان باقیمانده دارویی در تخم مرغ به حداقل برسد.

ریشه گیاه شیرین بیان (Glycyrrhiza glabra L.) به طور عام لیکوریس نامیده میشود که به عنوان عامل شیرین کننده و بیش از دو هزار سال کاربرد دارویی داشته است. لیکوریس دارای پنج حلقه ساپونین تریترپن به نام اسید گلیسیریزینیک است. این ترکیب متعلق به مشتقات بتا - آمیرین(b-amyrin) می باشد. شیرین بیان به خاطر مزه شیرین آن به عنوان عامل ضد التهاب، آلرژی و زخم شناخته شده است. تاکنون جهت ارزیابی مقدار گلیسیریزین در ریشه گیاه شیرین بیان و عصاره های حاصل از آن از روشهای مختلفی استفاده شده است، که تماما غیر اختصاصی و متکی به روشهای غیر مستقیم می باشند. در این تحقیق جهت تشخیص مقدار گلیسیریزین در نمونه های ریشه شیرین بیان، از روش (بدون هیدرولیز ماده) یعنی با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) صورت گرفته است. در این روش جداسازی گلیسیریزین از دیگر اجزای موجود در عصاره ریشه گیاه با استفاده از مرحله معکوس صورت گرفت، که نتایج رضایت بخش و قابل تکرار می باشند. ریشه گیاه از مزرعه گیاهان دارویی در باغ گیاه شناسی ملی ایران، جمع آوری گردید. سپس اقدام به استخراج عصاره توسط حلال و شناسایی ترکیب اسید گلیسیریزینیک توسط دستگاه (HPLC) نمودیم. مقدار ترکیب در نمونه 1.5 درصد تعیین گردید. این روش مشکلات در روشهای قبلی را دفع کرده است.

در این پژوهش، یک روش ساده و سریع برای اندازه گیری افلوکساسین توسعه داده شده است. افلوکساسین آنتی بیوتیکی است که برای درمان عفونت های باکتریایی استفاده می شود. روش میکرواستخراج امولسیون سازی به کمک امواج فراصوت (USAEME) بر اساس به کارگیری حلال های آلی سنگین تر از آب به همراه تجزیه با دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) برای اندازه گیری افلوکساسین استفاده شد. به این منظور، 150ml حلال کلروفرم به عنوان حلال استخراجی به آرامی به داخل ظرف سانتریفوژ که حاوی 10ml نمونه آبی بود، در داخل حمام التراسونیک تزریق شد. امولسیون تشکیل شده در فاز آبی به وسیله سانتریفوژ با سرعت 5000 دور بر دقیقه از فاز آبی جدا شد.20ml از فاز آلی جدا شده که حاوی افلوکساسین استخراج شده بود، برای تجزیه به دستگاه HPLC مجهز به آشکارساز UV/Vis در طول موج 290nm، تزریق شد. عامل های موثر بر فرایند میکرواستخراج USAEME مانند نوع و حجم حلال استخراجی مورد بهینه سازی قرار گرفتند. در شرایط بهینه به دست آمده، منحنی کالیبراسیون در گستره 10 تا 1000ml-1 خطی شد. حد تشخیص (LOD) و حد اندازه گیری کمی (LOQ) به ترتیب 7 ml-1 و 23 و عامل پیش تغلیظ 27 به دست آمد.

کلوزاپین، داروی بسیار پیچیده ای در زمینه سایکو فارماکولوژی است که ساز و کار و سوخت و ساز آن کاملا مشخص نشده است و اثـرهـای روان درمـانیش بـه تعدادی از برهمکنش های ترکیبی آن با گیرنده های دوپامینی و سروتونینی نسبت داده می شود. برای شنـاخت بیشتـر ساز و کار و سوخت و ساز این رادیودارو، سنتز نشاندار شد ه آن با رادیوایزوتوپ کربن-14 در یک محل پایدار بیولوژیکی در پژوهشکده علوم هسته ای انجام گرفت. در این کار پژوهشی خلوص شیمیایی و رادیوشیمیایی کلوزاپین [14C] سنتزی به روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) و شمارنده درخششی مایع مورد بررسی قرار گرفته است. در دستگاه (HPLC)، با استفاده از ستون غیر قطبی C8 و گرادیانتی از فاز متحرک استونیتریل و محلو بافر آبی فسفات سدیوم با سرعت جریان 1 min/ml جداسازی کلوزاپین از ترکیبات حد واسط تشکیل شده در فرایند سنتز آن اجرا و بوسیله آشکارساز UV در طول موج 254 nm اندازه گیری شد. حد تشخیص و دقت تجزیه ای روش RP-HPLC به ترتیب 0.1 ng و 1-3.4 درصد و درجه خلوص شیمیایی رادیوداروی سنتزی 99%< تعیین گردید. برای اندازه گیری خلوص رادیوشیمیایی، دستگاه شمارنده درخششی مایع به کاربرده شد و شمارش آن با افزایش مستقیم نمونه به محلول (ACS (Amersham صورت گرفت. فعالیت ویژه کلوزاپین سنتزی mCi/mg 10و خلوص رادیوشیمیایی آن 99%<  تعیین شد.

منظور تعیین مقدار داکسی نیوالنول (DON) در آرد گندم نمونه های آرد از 5 کارخانه بین کارخانجات آرد استان تهران بطور تصادفی انتخاب شد و از هر کارخانه بر حسب نوع آرد (آرد کامل، آرد سبوس گرفته، آرد ستاره، آرد نول، و آرد ماکارونی) 5 نمونه 1 کیلوگرمی گرفته شد. سپس با استفاده از ستون های ایمنوافینیتی (Immunoaffinity) عمل استخراج صورت گرفت. آنالیز دستگاهی توسط دستگاه HPLC مجهز به دتکتور UV و ستون C18 با استفاده از فاز حامل استونیتریل- آب به نسبت 10.90 (V/V) روی تمامی نمونه ها انجام شد. DON در تمامی 40 نمونه آنالیز شده آرد وجود داشت. بیشترین مقدار DON در آرد کامل با متوسط میزان آلودگی 130.05 mg/g و کمترین مقدار در آرد سبوس گرفته با متوسط میزان آلودگی 39.93 mg/g بدست آمد. آنالیز آماری داده ها نشان داد که اختلاف معنی داری بین آرد کامل با آرد ستاره و سبوس گرفته وجود دارد (p=0.0171).

سابقه و هدف: اعمال فرآیندهای حرارتی در حین تولید شیرخشک، آن را در معرض ایجاد دو ترکیب فورفورال (F) و هیدروکسی متیل فورفورال (HMF) قرار می دهد. سمی بودن این ترکیبات حتی در مقادیر بسیار کم به اثبات رسیده است. هدف از این پژوهش، معرفی و بهینه سازی روش ریزاستخراج مایع - مایع پخشی (DLLME) به همراه کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا به عنوان روشی حساس و دقیق جهت شناسایی و تعیین مقادیر بسیار کم فورفورال و هیدروکسی متیل فورفورال در نمونه های شیرخشک می باشد.مواد و روش ها: عوامل موثر بر استخراج F و HMF مشخص شدند و توسط روش سطح پاسخ بهینه گردیدند. به منظور بهینه سازی، طرح مرکب مرکزی به کار گرفته شد. ارقام شایستگی روش پیشنهادی شامل حد تشخیص، حد تعیین، تکرارپذیری و گستره خطی تعیین گردیدند. استخراج و تعیین مقادیر فورفورال و هیدروکسی متیل فورفورال موجود در 22 نمونه تهیه شده از داروخانه های شهر تهران با استفاده از روش پیشنهادی انجام گرفت. روش آماری مورد استفاده در این پژوهش آنالیز واریانس یک طرفه بود.یافته ها: مقادیر بهینه مربوط به فاکتورهای موثر بر استخراج F و HMF مشخص شدند. ارقام شایستگی روش پیشنهادی در گستره بسیار مطلوب قرار داشت. در پژوهش حاضر، کمترین و بیشترین مقدار فورفورال به ترتیب 0.18 و 20.77 میکروگرم بر گرم و هیدروکسی متیل فورفورال 0.24 و 167.16 میکروگرم بر گرم در نمونه های شیرخشک بود.نتیجه گیری: روش استخراجی DLLME به همراه کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا با سایر روش های قبلی مقایسه گردید و کارایی بالا و قابلیت اعتماد آن در تعیین مقادیر بسیار کم فورفورال و هیدروکسی متیل فورفورال در نمونه های شیرخشک به اثبات رسید.

آمین های بیوژن ترکیبات نیتروژنی آلی باوزن مولکولی پایین هستند که در اثر دکربوکسیلاسیون اسیدهای آمینه آزاد ایجاد می شوند. فرآورده های شیر از جمله غذاهایی هستند که میزان آمین های بیوژن در آنها بالاست. جهت اندازه گیری هیستامین و سایر آمین های بیوژن در مواد غذایی روش های مختلفی مورد استفاده قرار گرفته است که از بین آنها روش هایHPLC به عنوان روش مرجع اندازه گیری هیستامین در مواد غذایی مطرح می باشد. هدف این مطالعه معتبرسازی روشHPLC فاز معکوس جهت اندازه گیری هیستامین در ماست بود. فاز متحرک متشکل از استونیتریل و آب به نسبت (18:88 v/v) با سرعت جریان 0.5 ml/min به صورت ایزوکراتیک بوده و پیک ها با استفاده از دتکتور UV در طول موج 254nm ردیابی گردیدند. پس از تزریق غلظت های مختلف از استاندارد هیستامین منحنی کالیبراسیون خطی بوده و ضریب تعیین کننده (r2) به میزان 0.998 بدست آمد. بازیافت مناسب در همه سطوح آلودگی مشاهده گردید و میانگین بازیافت 84% برآورد گردید. در آزمون تکرارپذیری نیز درصد انحراف معیار نسبی (RSD%) 4.4% بدست آمد. حد تشخیص و حد سنجش نیز به ترتیب 0.14 m/ml و 0.42 m/ml بودند. نتایج آزمون معتبرسازی نشان داد که می توان از این روش به عنوان یک روش قابل اعتماد و سریع جهت اندازه گیری هیستامین در ماست استفاده نمود.